Rwą udową nazywa się zespół korzeniowy charakteryzujący się bólami w zakresie unerwienia nerwu udowego. Dolegliwość ta powstaje najczęściej na skutek zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, zmian zwyrodnieniowych krążków międzykręgowych (dyskopatia), prowadząc do wysuwania się dysków, zwężenia otworów międzywyrostkowych i ucisku korzeni nerwowych z dołączeniem wtórnych zmian zapalnych, tak jak w przypadku rwy kulszowej.
OBRAZ KLINICZNY
Bóle promieniują wzdłuż przedniej powierzchni uda i są często połączone z parestezjami (zaburzeniami czucia, drętwieniem i mrowieniem). W cięższych przypadkach dochodzi do niedowładu i zaniku mięśnia czworogłowego uda.
FIZJOTERAPIA:
W rehabilitacji rwy udowej, zależnie od stanu i okresu choroby, stosuje się różne zabiegi: mobilizacje kręgosłupa lędźwiowego, trakcję, techniki tkanek miękkich, neuromobilizacje, ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia izometryczne. Stosuje się również zabiegi fizykalne, np. elektroterapię, ultradźwięki, pole magnetyczne.
W późniejszym okresie, w celu uniknięcia ponownych ataków rwy udowej, zaleca się stosowanie regularnych ćwiczeń wzmacniających mięśnie przykręgosłupowe oraz mięśnie brzucha i grzbietu.