Profesjonalna
fizjoterapia
ZAPYTAJ O TERMIN WIZYTY
+48 734 155 144
LOKALIZACJA
ul. Mogilska 118, 31 – 445 Kraków
GODZINY OTWARCIA
pon. – pt. 8:00 – 20:00
Uwięźnięcie nerwu międzykostnego tylnego – zespół cieśni nerwu promieniowego
Uwięźnięcie nerwu międzykostnego tylnego (ang. Posterior Interosseous Nerve, PIN) określane jest jako zespół cieśni nerwu promieniowego. Do schorzenia tego dochodzi najczęściej w obrębie stawu łokciowego, gdzie nerw promieniowy dzieli się na dwie główne gałęzie: powierzchowną – odpowiedzialną głównie za czucie – oraz gałąź głęboką, czyli nerw międzykostny tylny, odpowiedzialny za funkcje ruchowe.
Przebieg anatomiczny nerwu
Nerw międzykostny tylny biegnie dystalnie od miejsca przyczepu początkowego mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka krótkiego (ECRB), a następnie wnika do tzw. arkady Frohse – włóknistego łuku stanowiącego część proksymalną mięśnia odwracacza (musculus supinator). Arkada ta rozpoczyna się na szczycie nadkłykcia bocznego kości ramiennej i rozciąga się ku dołowi, przyczepiając się do jego przyśrodkowej części.
Przed wejściem do arkady nerw oddaje drobne gałęzie unerwiające mięsień odwracacz oraz mięsień prostownik promieniowy nadgarstka krótki. Po przejściu przez mięsień odwracacz nerw dzieli się na końcowe gałęzie, które unerwiają głębokie mięśnie prostowniki tylnej części przedramienia.
Miejsca potencjalnego ucisku nerwu
Do uwięźnięcia nerwu międzykostnego tylnego może dojść w kilku anatomicznych miejscach:
- Pasmo ścięgniste znajdujące się z przodu głowy kości promieniowej,
- Naczynie promieniowe wsteczne, które może tworzyć pętlę ściskającą nerw,
- Arkada Frohse – najczęstsze miejsce uwięźnięcia,
- Brzeg ścięgnisty mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka krótkiego.
Objawy kliniczne
Objawy uwięźnięcia nerwu międzykostnego tylnego mogą być trudne do odróżnienia od przeciążeniowych zmian ścięgien prostowników. Wczesna faza zespołu cieśni często imituje objawy entezopatii, co może prowadzić do błędnej diagnozy. Typowe objawy to:
- Parestezje (mrowienie, drętwienie) w obrębie grzbietowej strony dłoni i bocznej części przedramienia,
- Ból w okolicy prostowników przedramienia, często zlokalizowany w środkowej lub górnej jednej trzeciej ramienia,
- Bolesność przy stawie nadgarstkowym,
- Maksymalna wrażliwość na ucisk nad mięśniem odwracaczem, ok. cztery palce poniżej nadkłykcia bocznego,
- Ból przy oporowanym odwracaniu przedramienia przy zgiętym do 90° stawie łokciowym i przedramieniu ustawionym w nawróceniu,
- Ból podczas oporowanego wyprostu palca środkowego przy wyprostowanym stawie łokciowym – objaw ten jednak może również towarzyszyć przeciążeniu ścięgien,
- Dodatnie testy napięciowe nerwów, które prowokują objawy pacjenta.
Diagnostyka różnicowa
Zróżnicowanie pomiędzy zespołem cieśni, a entezopatią mięśni prostowników jest istotne dla skutecznego leczenia. Uwięźnięcie nerwu wiąże się częściej z ruchami odwracania i nawracania przedramienia, natomiast zmiany przeciążeniowe ścięgien – z powtarzanym wyprostem nadgarstka.
Leczenie i fizjoterapia
Postępowanie zachowawcze
Leczenie rozpoczyna się od terapii zachowawczej, obejmującej:
- Terapię manualną,
- Terapie tkanek miękkich skoncentrowane na rejonie mięśnia odwracacza i arkady Frohse,
- Mobilizację nerwu międzykostnego tylnego – tzw. „nerve gliding” lub „neural flossing”.
Leczenie operacyjne
W przypadku braku poprawy po kilku tygodniach terapii zachowawczej rozważa się chirurgiczne odbarczenie nerwu. Zabieg ten przynosi zazwyczaj dobre efekty, szczególnie jeśli diagnoza została postawiona we wczesnej fazie.
Po zabiegu konieczne jest wdrożenie fizjoterapii pooperacyjnej, której celem jest zapobieganie tworzeniu się zrostów oraz przywrócenie pełnej ruchomości i funkcji kończyny.
