Profesjonalna

Pinoterapia – Terapia Bodźcowa Układu Nerwowego

Pinoterapia (znana także jako pinopresura czy klawikoterapia) to nowoczesna metoda neuroterapii manualnej, która zyskuje coraz większą popularność w fizjoterapii, terapii bólu oraz w leczeniu zaburzeń psychosomatycznych. Choć nazwy mogą się różnić, wszystkie odnoszą się do tej samej koncepcji terapeutycznej, opartej na stymulacji układu nerwowego za pomocą bodźców mechanicznych przy użyciu specjalnych narzędzi: pinów, klawików czy katów.

Geneza i rozwój metody

Twórcą i głównym propagatorem pinoterapii w Polsce jest dr Radosław Składowski, lekarz ortopeda i specjalista terapii manualnej. W swojej koncepcji – FRSc (Funkcjonalna Terapia Odruchowa) – połączył on elementy:

• Neurofizjologii,
• Refleksoterapii,
• Terapii manualnej,
• Tradycyjnych technik medycyny Dalekiego Wschodu.

Równolegle rozwijały się podobne podejścia, np. klawikoterapia Bogdana Kłapucia, które opierały się na bardzo zbliżonych założeniach: działaniu na układ nerwowy przez punkty refleksyjne i strefy odruchowe – zwłaszcza w obrębie głowy, szyi i tułowia.

Działanie terapeutyczne

Pinoterapia ma szerokie spektrum zastosowania dzięki wpływowi na:

• Układ nerwowy (neuroregulacja, hamowanie bólu),
• Układ mięśniowy (rozluźnianie napięć, poprawa zakresu ruchu),
• Powięź i układ limfatyczny (redukcja obrzęków, poprawa przepływu),
• Stan emocjonalny (uspokojenie, poprawa snu, regulacja układu autonomicznego).

Wskazania do terapii

Pinoterapia jest stosowana m.in. w przypadku:

• Bólu kręgosłupa i stawów,
• Migren, bólów głowy, neuralgii,
• Zespołów przeciążeniowych u sportowców,
• Problemów psychosomatycznych (nerwice, stany lękowe),
• Szumów usznych, zawrotów głowy,
• Zaburzeń napięcia mięśniowego (również u dzieci),
• Stanów pourazowych i pooperacyjnych.

Efekty terapii

Pacjenci często zgłaszają:

• Szybkie zmniejszenie bólu,
• Poprawę mobilności,
• Uczucie lekkości i „odblokowania”,
• Uspokojenie i głębokie rozluźnienie.

Co ważne – efekt terapeutyczny często pojawia się już po pierwszym zabiegu, choć zaleca się kilka sesji dla utrwalenia rezultatów.

Różnice w nazewnictwie – skąd zamieszanie?

Choć można spotkać się z różnymi określeniami tej techniki (pinopresura, pinoterapia, klawikoterapia), to ich wspólne cechy są następujące:

• Działanie mechaniczne – bez użycia igieł, bez iniekcji,
• Działanie odruchowe – poprzez receptory skórne,
• Działanie neurologiczne – wpływ na OUN i AUN,
• Cel terapeutyczny – redukcja bólu, napięć, poprawa funkcji.

Różnice w nazewnictwie wynikają głównie z:

• Indywidualnych szkół terapeutycznych,
• Odmiennego zestawu narzędzi i ich nazw,
• Różnych ścieżek certyfikacyjnych i prawnych.

W praktyce jednak wszystko sprowadza się do tej samej idei: działania na ciało poprzez skórę, aby wpłynąć na głębsze warstwy układu nerwowego i ruchowego.

Pinoterapia – niezależnie od tego, czy nazywana pinopresurą, czy klawikoterapią – to skuteczna, bezpieczna i nowoczesna forma terapii manualnej, która integruje naukę i doświadczenie kliniczne z holistycznym spojrzeniem na ciało. Jej rosnąca popularność wynika z widocznych efektów terapeutycznych, braku skutków ubocznych oraz możliwości indywidualnego dopasowania do pacjenta.