ZAPYTAJ O TERMIN WIZYTY
+48 734 155 144
LOKALIZACJA
ul. Mogilska 118, 31 – 445 Kraków
GODZINY OTWARCIA
pon. – pt. 8:00 – 20:00
Hiperlordoza lędźwiowa i szyjna
Hiperlordoza to wada postawy polegająca na nadmiernym wygięciu kręgosłupa ku przodowi, w odcinku lędźwiowym lub szyjnym. W prawidłowej budowie kręgosłupa na tych poziomach istnieje naturalna krzywizna kręgosłupa – lordoza, która pełni funkcję amortyzacyjną i stabilizacyjną. Jej nadmierne pogłębienie może prowadzić do powstania pogłębionej lordozy (hiperlordozy) oraz różnych dolegliwości bólowych, ograniczenia ruchomości oraz zmian w sylwetce.
Przyczyny powstawania hiperlordozy
Hiperlordoza może mieć podłoże wrodzone lub nabyte. Wady anatomiczne, takie jak nieprawidłowa budowa kręgów czy zrośnięcie kręgu lędźwiowego z kością krzyżową, mogą predysponować do rozwoju tej deformacji. Jednak w większości przypadków pogłębienie lordozy (hiperlordoza) rozwija się w wyniku czynników środowiskowych i stylu życia, do których należą:
- Nieprawidłowa postawa ciała – długotrwałe siedzenie, zwłaszcza w złej pozycji, brak aktywności fizycznej i nieodpowiednia ergonomia pracy mogą prowadzić do osłabienia mięśni stabilizujących kręgosłup,
- Przodopochylenie miednicy – niewłaściwe ustawienie miednicy, szczególnie przy osłabionych mięśniach brzucha i pośladków, sprzyja nadmiernemu wygięciu odcinka lędźwiowego,
- Nadwaga i otyłość – dodatkowa masa ciała, zwłaszcza w okolicy brzucha, zwiększa obciążenie kręgosłupa i może prowadzić do pogłębienia lordozy,
- Dysbalans mięśniowy – osłabienie mięśni brzucha i pośladków, przy jednoczesnym nadmiernym napięciu mięśni prostowników grzbietu oraz zginaczy bioder sprzyja powstaniu zwiększonej lordozy lędźwiowej. W górnej części ciała przykurcze mięśni piersiowych i osłabienie mięśni grzbietu predysponują do hiperlordozy szyjnej,
- Schorzenia kręgosłupa – niektóre wady postawy, takie jak pogłębiona kifoza piersiowa, mogą kompensacyjnie zwiększać lordozę lędźwiową i szyjną,
- Urazy mechaniczne – kontuzje kręgosłupa mogą prowadzić do nieprawidłowego ustawienia kręgów i rozwoju hiperlordozy.
Hiperlordoza lędźwiowa
Hiperlordoza, w zależności od stopnia zaawansowania, może powodować różne dolegliwości. Do najczęstszych objawów należą:
- Bóle pleców – nasilające się przy długotrwałym staniu, siedzeniu lub aktywności fizycznej,
- Zmiany w sylwetce – wystający brzuch, uwypuklone pośladki, przesunięcie miednicy ku przodowi,
- Ograniczenie ruchomości – trudności w wykonywaniu skłonów czy skrętów tułowia,
- Przykurcze mięśniowe – zwłaszcza w okolicy dolnej części pleców, bioder i ud.
Hiperlordoza szyjna
Oprócz odcinka lędźwiowego hiperlordoza może także dotyczyć kręgosłupa szyjnego. Kręgosłup szyjny ma naturalną krzywiznę, która zapewnia prawidłową pozycję głowy i amortyzację podczas ruchu. Jednak jej nadmierne pogłębienie prowadzi do różnych dolegliwości, takich jak:
- Bóle szyi i karku – nasilające się podczas długotrwałego pochylania głowy (np. przy pracy przy komputerze czy korzystaniu z telefonu),
- Sztywność karku – ograniczona ruchomość szyi,
- Bóle głowy – spowodowane napięciem mięśniowym,
- Drętwienie i mrowienie rąk – wynikające z ucisku na nerwy wychodzące z odcinka szyjnego,
- Zawroty głowy i szumy uszne.
Rehabilitacja i leczenie hiperlordozy
Leczenie hiperlordozy zależy od jej przyczyny i stopnia zaawansowania. Kluczową rolę odgrywa odpowiednia rehabilitacja, która obejmuje:
- Ćwiczenia wzmacniające – szczególnie mięśnie brzucha, pośladków i mięśnie głębokie stabilizujące kręgosłup. Polecane są ćwiczenia Pilates,
- Ćwiczenia rozciągające – rozluźniające napięte mięśnie zginacze bioder, prostowniki grzbietu i mięśnie piersiowe. Polecane są ćwiczenia Jogi,
- Korekcja postawy – nauka prawidłowego ustawienia ciała w pozycji siedzącej, stojącej oraz podczas ruchu,
- Regularna aktywność fizyczna – pływanie, joga i pilates, siłownia z umiarkowanym obciążeniem, wspierają prawidłowe funkcjonowanie kręgosłupa,
- Terapia manualna i terapia tkanek miękkich – mogą pomóc w rozluźnieniu napiętych mięśni oraz poprawie ruchomości kręgosłupa.
Hiperlordoza to częsta wada postawy, która może powodować ból i ograniczenia ruchowe, szczególnie jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowana i leczona. Wczesne rozpoznanie oraz odpowiednia terapia, obejmująca ćwiczenia wzmacniające i rozciągające, korekcję postawy oraz zdrowy tryb życia, mogą skutecznie zapobiegać jej progresji i poprawić jakość życia pacjenta.
