Profesjonalna

Zespół tylnego uwięźnięcia stawu łokciowego (ang. posterior impingement of the elbow) to jedno z najczęstszych schorzeń odpowiadających za ból w tylnej części tego stawu, szczególnie przy próbie jego pełnego wyprostu. Dochodzi w nim do mechanicznego uwięźnięcia tkanek miękkich lub osteofitów (kostnych narośli) w dole łokciowym, co prowadzi do bólu, ograniczenia ruchomości i stopniowego pogłębiania się deformacji zgięciowej.

Przyczyna powstania zespołu zależy w dużej mierze od wieku pacjenta oraz aktywności fizycznej. U młodych sportowców schorzenie najczęściej rozwija się jako tzw. „zespół przeciążenia spowodowany koślawym przeprostem”. Długotrwałe, powtarzające się przeciążenia związane z nadmiernym przeprostem stawu łokciowego w warunkach jego wykoślawienia powodują uwięźnięcie tylno-przyśrodkowej krawędzi wyrostka łokciowego w dole łokciowym. W odpowiedzi na te mikrourazy organizm zaczyna tworzyć osteofity, które nasilają kompresję tkanek i prowadzą do deformacji zgięciowej – czyli trwałego ograniczenia pełnego wyprostu.

U starszych pacjentów przyczyną zespołu jest najczęściej wczesne wystąpienie zmian zwyrodnieniowych, głównie w obrębie stawu ramienno-promieniowego. Powstające w ich przebiegu osteofity również prowadzą do mechanicznej kompresji struktur w tylnej części stawu, czego efektem jest ból oraz postępujące ograniczenie ruchomości.

Diagnostyka:

• Badanie fizykalne (testy prowokujące ból przy wyproście),
• RTG, tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI) – w celu uwidocznienia ewentualnych wyrośli kostnych lub zmian w tkankach miękkich.

Leczenie

Postępowanie zachowawcze koncentruje się na poprawie funkcji stawu i zmniejszeniu przeciążeń. Obejmuje ono:

• Specjalistyczny trening propriocepcji stawowej (świadomości położenia stawu),
• Wzmacnianie mięśni kończyny górnej, zwłaszcza w podporze,
• Naukę prawidłowych wzorców ruchowych ręki,
• Techniki terapii manualnej w celu odciążenia stawu łokciowego i torebki stawowej.

Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi efektów, leczenie operacyjne – zazwyczaj artroskopia – może być konieczne. Zabieg ma na celu usunięcie wyrośli kostnych lub przerośniętych tkanek i przywrócenie prawidłowej biomechaniki stawu.
Wczesna diagnostyka i odpowiednio dobrana terapia są kluczowe, by uniknąć trwałych zmian ograniczających sprawność kończyny.