fizjoterapia, rehabilitacja, fizykoterapia, masaż w Krakowie

zapytaj o termin wizyty
+48 734 155 144

ul.Mogilska 118,
31-445 Kraków

godziny otwarcia
pon. - pt. 8:00 - 20:00

Bark zamrożony - Zarostowe zapalenie torebki stawowej

Termin „bark zamrożony” to określenie bolesnej utraty ruchów w stawie ramiennym. Bardziej fachowa nazwa tego schorzenia to zarostowe zapalenie torebki stawowej. Pacjenci cierpiący na bark zamrożony doznają bolesnego ograniczenia zarówno czynnych jak i biernych ruchów w stawie barkowym we wszystkich płaszczyznach lub całkowitej utraty ruchów w tym stawie. Schorzenie to występuję najczęściej u ludzi w wieku 40-60 lat, częściej u kobiet i często dotyczy lewego stawu barkowego. Zarostowe zapalenie torebki stawowej występuję częściej u cukrzyków, można też rozpoznać zależność między występowaniem barku zamrożonego a zaburzeniami tarczycy, chorobą niedokrwienną serca lub zapaleniem stawów. Bark zamrożony może również rozwinąć się po urazach stawu barkowego, operacji w rejonie obręczy barkowej lub po złamaniach. W niektórych przypadkach powstanie barku zamrożonego może nastąpić po tzw. „zawianiu barku”. Najważniejszym rozpoznaniem barku zamrożonego jest ograniczenie (brak) biernej rotacji zewnętrznej, co ułatwia odróżnienie tego schorzenia od dolegliwości w stożku rotatorów.

W przebiegu zarostowego zapalenia torebki stawowej można wyróżnić trzy klasyczne okresy. Długość każdego z nich jest różna, typowo jednak okres pierwszy trwa 3-6 miesięcy, drugi 3-18 miesięcy, a trzeci utrzymuje się 3-6 miesięcy.


Leczenie
Mimo, że zarostowe zapalenie torebki stawowej uznaje się za proces „samoograniczający”, może on na wiele miesięcy lub nawet lat poważnie zaburzyć funkcjonowanie pacjenta. Uzasadnia to podjęcie dynamicznego leczenie fizjoterapeutycznego. Rehabilitacja powinna obejmować program powolnego usprawniania pacjenta, mający na celu przeciwdziałać ograniczeniom ruchu związanym z tworzeniem się zrostów na torebce stawowej. Istotnym elementem rehabilitacji barku zamrożonego jest stosowanie terapii manualnej oraz metod reedukacji nerwowomięśniowej (PNF) aby przywrócić prawidłowy zakres i wzorzec ruchu.