Terapia wisceralna

Terapia wisceralna to forma terapii manualnej, która koncentruje się na leczeniu narządów wewnętrznych (wisceralnych) i ich interakcjach z układem mięśniowo-szkieletowym oraz układem nerwowym. Słowo „wisceralna” pochodzi od łacińskiego „viscera”, oznaczającego narządy wewnętrzne, co odzwierciedla główny obszar jej działania. Terapia polega na delikatnym manipulowaniu i mobilizowaniu narządów, co ma na celu poprawę funkcjonowania narządów wewnętrznych, uwolnienie napięć, poprawę krążenia krwi oraz limfy, łagodzenie bólu i dyskomfortu, a także wspieranie procesów zdrowienia.
Choć dla wielu osób może to brzmieć nieco abstrakcyjnie, terapia ta opiera się na fundamentalnym założeniu, że narządy wewnętrzne są połączone z innymi strukturami ciała, takimi jak powięź, układ mięśniowy i kostny, a ich dysfunkcje mogą prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych. Terapia wisceralna jest stosowana w osteopatii, fizjoterapii i innych podejściach holistycznych.

Podczas pracy wisceralnej, fizjoterapeuta wykorzystuje delikatne techniki manualne, aby poprawić mobilność narządów wewnętrznych (np. wątroby, jelit, żołądka), zmniejszyć napięcie w strukturach powięziowych otaczających narządy, poprawić krążenie i ukrwienie tkanek i zbalansować pracę układu nerwowego. Często praca dotyczy takich narządów jak:

• Wątroba – ważna w metabolizmie i detoksykacji organizmu,
• Jelita – odpowiadające za trawienie i wchłanianie składników odżywczych,
• Żołądek – kluczowy w procesie trawienia,
• Przepona – która ma kluczowy wpływ na oddychanie i napięcia w całym ciele,
• Nerki – regulujące gospodarkę wodno-elektrolitową.

Wskazania do Terapii Wisceralnej

Terapia wisceralna może być stosowana w leczeniu różnych dolegliwości, szczególnie tych związanych z układem trawiennym, mięśniowo-szkieletowym oraz nerwowym. Oto najczęstsze wskazania:

1. Problemy trawienne – Bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia, zgaga, zaburzenia perystaltyki jelit, zespół jelita drażliwego (IBS), refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego (bez aktywnych krwawień), trudności w trawieniu, uczucie ciężkości po posiłkach, nietolerancje pokarmowe, zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, przewlekłe bóle żołądka o niejasnym pochodzeniu, gromadzenie się gazów w przewodzie pokarmowym oraz dyskomfort związany z napięciem w obrębie jamy brzusznej.
2. Bóle głowy i migreny – Napięcia w obrębie narządów wewnętrznych mogą wpływać na nerwy, krążenie oraz napięcie mięśniowe, co przyczynia się do częstych bólów głowy. Zmiany w napięciu powięziowym narządów wewnętrznych, zwłaszcza w obrębie żołądka, wątroby i jelit, mogą prowadzić do podrażnienia nerwu błędnego oraz nerwu przeponowego, co skutkuje napięciem w rejonie karku i czaszki. Ponadto zaburzenia funkcji układu trawiennego, takie jak refluks, zaparcia czy nietolerancje pokarmowe, mogą wywoływać reakcje zapalne i wpływać na układ nerwowy, sprzyjając powstawaniu bólów głowy oraz migren. Terapia wisceralna, poprzez przywrócenie równowagi w obrębie narządów wewnętrznych, może pośrednio zmniejszać częstotliwość i nasilenie tych dolegliwości.
3. Bóle kręgosłupa i stawów – Napięcie w jamie brzusznej może wpływać na postawę ciała i powodować dolegliwości w odcinku lędźwiowym, piersiowym oraz szyjnym. Zaburzenia trzewne, takie jak ograniczona ruchomość narządów wewnętrznych, przewlekłe stany zapalne czy napięcia powięziowe, mogą wpływać na mechanikę ciała, prowadząc do kompensacyjnych zmian postawy i wzrostu napięcia w obrębie kręgosłupa oraz stawów. Na przykład napięcie w obrębie jelit lub przepony może ograniczać zakres ruchu odcinka lędźwiowego, co z kolei obciąża kręgosłup i prowadzi do przewlekłego bólu. Dodatkowo, dysfunkcje trzewne mogą powodować podrażnienie układu nerwowego i prowadzić do nieprawidłowej aktywacji mięśni posturalnych, co zwiększa ryzyko urazów i przewlekłych przeciążeń.
4. Dolegliwości ginekologiczne – Bóle menstruacyjne, bóle w obrębie miednicy, blizny po cesarskim cięciu i operacjach ginekologicznych, bolesne miesiączki (dysmenorrhea), endometrioza, zaburzenia owulacji, przewlekłe zapalenia narządów miednicy mniejszej. Zaburzenia trzewne, takie jak napięcia w obrębie macicy, jajników czy jelit, mogą powodować przewlekłe bóle oraz ograniczać ruchomość narządów, prowadząc do nieprawidłowego funkcjonowania układu rozrodczego. Terapia wisceralna może pomóc w poprawie krążenia w miednicy, redukcji napięć powięziowych i przywróceniu lepszej mobilności narządów, co może wpłynąć na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę funkcji narządów miednicy mniejszej.
5. Problemy z układem oddechowym – Astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, trudności z oddychaniem spowodowane napięciem przepony, ograniczona ruchomość klatki piersiowej, przewlekły kaszel, nawracające infekcje górnych dróg oddechowych. Zaburzenia trzewne, zwłaszcza napięcia w obrębie przepony i narządów jamy brzusznej, mogą prowadzić do ograniczonej pracy mięśni oddechowych, co skutkuje spłyconym oddechem i zmniejszoną wydolnością organizmu. Ponadto dysfunkcje narządów, takich jak wątroba czy żołądek, mogą wpływać na układ nerwowy, co z kolei zaburza funkcjonowanie przepony i powoduje dodatkowe trudności oddechowe. Terapia wisceralna może pomóc w rozluźnieniu tych struktur, poprawiając jakość oddychania oraz zmniejszając napięcia w obrębie klatki piersiowej.
6. Stres i napięcia emocjonalne – Przewlekły stres i traumy mogą manifestować się jako dolegliwości somatyczne w jamie brzusznej, wpływając na układ trawienny i oddechowy. Wysoki poziom stresu może powodować nadmierne napięcie przepony, co ogranicza prawidłowy oddech i wpływa na funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Dodatkowo, stres aktywuje układ współczulny (część autonomicznego układu nerwowego), co może prowadzić do zaburzeń perystaltyki jelit, niestrawności, skurczów żołądka i nadmiernego napięcia w obrębie powłok brzusznych. Terapia wisceralna może pomóc w redukcji napięć w tych obszarach, wspomagając relaksację i przywrócenie równowagi układu nerwowego oraz poprawiając ogólne funkcjonowanie organizmu.
7. Rehabilitacja pooperacyjna w rejonie jamy brzusznej i miednicy mniejszej – Terapia może pomóc w przywróceniu elastyczności tkanek po operacjach w obrębie jamy brzusznej, np. po wycięciu wyrostka robaczkowego, operacjach żołądka, jelit czy pęcherzyka żółciowego. Może również wspierać proces gojenia, redukcję blizn oraz przywrócenie prawidłowej ruchomości tkanek i narządów wewnętrznych. Terapia wisceralna może pomóc w zapobieganiu powstawaniu zrostów, które mogą ograniczać funkcjonowanie narządów oraz prowadzić do przewlekłych dolegliwości bólowych. Wspomaga także poprawę krążenia i regenerację tkanek, co jest istotne w okresie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych.

Przygotowanie do terapii wisceralnej

Aby jak najlepiej przygotować się do terapii wisceralnej, warto zadbać o kilka istotnych kwestii:

• Informacje o stanie zdrowia – przed wizytą przygotuj szczegółowe dane dotyczące swojego zdrowia, w tym informacje o chorobach przewlekłych, przyjmowanych lekach oraz przebytych operacjach i zabiegach chirurgicznych.
• Dokumentacja medyczna – jeśli posiadasz wyniki badań obrazowych, takich jak USG, rezonans magnetyczny (MRI) czy tomografia komputerowa (CT), zabierz je na wizytę. Pomogą one terapeucie lepiej dostosować zabieg do Twoich indywidualnych potrzeb.
• Dieta przed terapią – w dniu zabiegu oraz w dniu poprzedzającym wizytę unikaj ciężkostrawnych posiłków oraz alkoholu, ponieważ mogą one wpływać na komfort i efektywność terapii. Warto również zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu.
• Strój – wybierz wygodne, luźne ubranie, które nie będzie ograniczać ruchów. W trakcie terapii może być konieczne odsłonięcie brzucha lub rozebranie się do pasa, dlatego dobrze jest zadbać o swój komfort.
• Wypoczynek – postaraj się być wypoczęty przed wizytą. Dobrze przespana noc pozytywnie wpłynie na Twoje samopoczucie i reakcję organizmu na terapię.

Odpowiednie przygotowanie pomoże w uzyskaniu jak najlepszych efektów terapii oraz zapewni większy komfort podczas sesji.